گفتگوی ایران تئاتر با ایوب آقاخانی …….
ایوب آقاخانی:
دست به مبارزه علیه خود زدم
ایوب آقاخانی، نویسنده و کارگردان تئاتر می‌گوید در اجرای «ترانه‌های تب: داستانی عبرت‌آموز برای خوابیدن کودکان امروز» به دغدغه خود درباره اجرای آثاری به زبان کهن و آرکائیک رجوع کرده است و این اجرا را مبارزه‌ای علیه خود قلمداد می‌کند.
به گزارش ایران‌تئاتر، ایوب آقاخانی، نویسنده، بازیگر و کارگردان تئاتر به زودی نمایش «ترانه‌های تب: داستانی عبرت‌آموز برای خوابیدن کودکان امروز» را که برگرفته از داستان‌های کهن است، در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه خواهد برد.
ایوب آقاخانی درباره این نمایش گفت: «دغدغه سالیان من مخصوصا روزگاری که دانشجوی تئاتر بودم، این بود که بیشتر به اجرای آثاری در تاریخ ادبیات نمایشی بپردازم و همواره نگارش و اجرای نمایش‌هایی با زبان آرکائیک و کهن جز علایق من بوده است. به همین دلیل هم نمایشنامه‌های «گیلگمش» و «ماه و مهر» را بر مبنای داستان رستم و سهراب با زبان گذشتگان به نگارش درآوردم.»
او ادامه داد: «اما با وجود علاقه به این نوع ادبیات که به قول استادانی چون بهرام بیضایی تبحری هم در آن داشتم، به جز یکبار که نمایشنامه «رودکی جادوگر واژگان سبز» در کارگاه نمایشی در بیرجند اجرا شد، فرصتی برای تجربه در این عرصه پیدا نکردم و این آثار بیشتر توسط دیگر همکارانم کارگردانی و اجرا شده است.»
این هنرمند بیان کرد: «دلیل عمده دور شدن از اجرای این آثار آرکائیک به دلیل سیاست تولیدی ما در فضای کاری گروه تئاتر پوشه بود که بیشتر روی اجراهایی با محتوای اجتماعی و معاصر تاکید دارد. اما این‌بار به دلایل مختلف، برای مبارزه علیه خودم و ادای احترام عمیق به استادانی چون بهرام بیضایی، محمود دولت‌آبادی، حمید امجد، هوشنگ گلشیری و …که پای درس‌شان نشسته‌ام، تصمیم به اجرای «ترانه‌های تب: داستانی عبرت‌آموز برای خوابیدن کودکان امروز» گرفتم. چراکه بر این باورم شاید فردا برای من یا برای همین تعظیم در برابر پیشینیان و استادانم دیر باشد.»
او افزود: «در این اجرا برعکس تمام آثارم درگیر شناخته شده بودن بازیگران و دیگر مسائل این چنینی نیستم بلکه تنها به کیفیت و تعهدی که نسبت به خودم دارم، تاکید می‌کنم. اینکه موفق خواهم بود یا نه اکنون قابل گفتن نیست اما به شخصه خوشحالم که دست به این کار جسورانه زدم تا برخلاف مسیر بازار حرفه‌ای این روزهای تئاتر گام بردارم. امیدوارم این خوشی‌هایی که سر تمرین‌های سخت این نمایش داشتیم به یک اجرای خوب و موفق بدل شود.»
کارگردان نمایش ««ترانه‌های تب: …» مطرح کرد: «به نظر من روایت ادیپ یا به قول سوفوکل «ادیپ شهریار» داستانی واقعا مناسب و معاصر برای ماست که امیدوارم دلایل این گفته در اجرا برای مخاطبان مکشوف شود. احساس می‌کنم این اثر با وجود ادبیات کهن، بیان کننده حرفی معاصر است و امیدوارم مخاطب با وجود متفاوت بودن آن نسبت به دیگر آثار روی صحنه از آن استقبال کند.»
او ادامه داد: «این نمایش یادآور جنسی از تئاتر است که حداقل یک دهه است کسی سراغ آن نمی‌رود. در این جنس از تئاتر، ادبیات یکبار دیگر شکفته می‌شود و زبان معیار که به آن تکیه کردیم، بضاعت دراماتیک خود را به رخ می‌کشد. ما در هیاهوی کارهای معاصر و مناسب با سلیقه تماشاگر جوان و امروزی برخی از امکانات تئاتر را از بین برده‌ایم و اجرای این اثر ابتدا تلنگری برای گروه تئاتر پوشه و سپس به جامعه مخاطبانی است که هنوز تئاتر را به معنای جدی، اندیشه ورز و کمال یافته دوست دارند.»
گفت‌وگو: نگار امیری